انتخابات شوراها ی اسلامی وملاک انتخاب اعضای شورا

نویسنده :مجتبی باجلانی ازفعالین سیاسی شهرستان کامیاران

بدون تردید در جوامع پیشرفته نقش مردم در این مقوله درجایگاه نخست قرار دارد با پیروزی انقلاب اسلامی ونوشتن قانون اساسی حقوق مردم به عنوان نص صریح این قانون بسیار برجسته آمده است واهدافی که امام خمینی (ره)برای آن برعلیه حکومت ستم شاهی قیام نمودند کاملا مد نظر قانون گذاران بوده ومهمترین آن "مردم "به عنوان رکن رکین انقلاب اسلامی بوده است اگر بعضی از موادقانون اساسی به معنای واقع کلمه در سنوات اولیه ی انقلاب نتوانست اجرائی گردد مشکل از جانب حاکمان نبود بلکه به علت بعضی شرایط تحمیلی ازجمله جنگ های داخلی وتحمیلی ویا،تحریم های به ناحق دشمن ودیگر مواردی بوده است که تاحدودی مانع از اجرای قانون اساسی گردید.

با اتمام جنگ وتثبیت نظام اسلامی به وضوح دیدیم که موارد به جا مانده از قانون اساسی یکی پس از دیگری اجرائی گردید که بارزترین آن انتخابات شوراهای اسلامی بود که امروزه در آستانه برگزاری چهارمین مرحله آن هستیم .

اکنون مطلب را با این سؤال ادامه می دهیم :ملاک شهروندان برای انتخاب اعضای شوراهای اسلامی چیست؟

قبل از پاسخ به سؤال باید به نفس موضوع پرداخته ومطالعه ای هرچند ناقص دراین خصوص داشته باشیم باید بدانیم وظایف شوراها چیست ؟چرا انتخاباتی را برگزار می کنیم که میلیاردها تومان از بیت المال را صرف برگزاری آن می کنیم؟ آیا در این انتخابات قوم گرائی وطایفه گرائی می تواند درآن دخالت داشته باشد؟ به صرف اینکه یکی از بستگان فرد ولو درجه یک خود را آماده مبارزات انتخاباتی نموده است حجت بر رأی دهنده تمام است که رأی را به نفع برادر یا خواهر خود به صندوق سرازیر نماید؟آیا رأی دهندگان در مقابل خدا ومردم مسئول نیستند؟ودهها مورد دیگر

آری قرار است برای پیشرفت شهرمان انتخاب کنیم انتخاباتی که کاملا بر وضعیت شهر تأثیر مستقیم دارد گاها درمحاورات روزانه که درخصوص نامزدها بحث می کنیم متأسفانه مسائلی مطرح می شود که آرزو می کنیم که ایکاش اصلا انتخاباتی به اسم شوراها نداشتیم به عنوان مثال می گوینداز فلان طایفه فلان فرد ثبت نام نموده است وتأسف می خوریم در حالیکه همه می دانیم آن فرد صلاحیت این مکان را ندارداما چون از فلان طایفه است تقریبا انتخابش قطعی است ویا می گوئیم فلان متخصص که در امر شهرسازی کاملا تواناست نامزد شده است اما چون ایل وطایفه ندارد صد افسوس که انتخاب نخواهد شدآیا این عین ظلم به خویشتن نیست؟ چرا باید در حالیکه می دانیم مصلحت شهرمان درکجاست اما برخلاف آن حرکت کنیم؟ آیا نخبگان شهر نمی توانند با هماهنگی با یکدیگر با صدور بیانیه ای کاملا منطقی مردم وبی طرفانه مصادیق منتخبین را با مردم درمیان بگذارند ؟آیا وقت آن نرسیده است که به صراحت به برادر یا خواهر ویا بستگان مان بگوئیم که شما شرایط انتخاب شدن را ندارید وبگذارید کار را به صاحبش بسپاریم؟

چرا باید بعد از گذشت 16 سال از انتخابات شوراها در همین شهرکوچک کامیاران هنوز نتوانسته ایم معضل میدان مرکزی شهر را حل وفصل نمائیم ؟ وچهره ای زیبا از شهر را به مسافرین سایر نقاط کشور ارائه دهیم؟ میدانید چرا؟

برای آن جواب های زیادی داریم اما بزرگترین وبهترین جواب ما را در خود شما همشهریان عزیز جستجو می کنیم بزرگترین دلیل آن انتخاب ما بوده است وندانسته ایم چگونه باید انتخاب کنیم بهترین انتخاب از نظر حقیر در چند کلام ذیل خلاصه می شود واگر این گونه انتخاب نمائیم نتیجه همان خواهد شد که منتظر آن هستیم

-باید افرادی را انتخاب نمود که ار نظر دینی واعتقادی سرآمد مردم باشند کسانی که تقوای الهی در آنها مشهود بوده ونسبت به واجبات وترک محرمات کاملا پایبند بوده وشرع مقدس را چون شمعی تابان فراروی خود قراردهند.

--افراد منتخب باید مدیریت داشته ودر حل امور تدبیر داشته باشند مدیریت امری کلان است که علاوه بر علم مورد نیاز تجارب را نیز می طلبد ما می گوئیم در بین علما با تجربه های آنها را انتخاب نمائیم که مدیر ومدبر باشند دور اندیشی درآنان موج بزند وهیچ گونه مصلحتی را بر مصالح شهر ترجیح ندهند .

---درخصوص امورات مربوط به انتخابشان اعلم باشند یعنی بر ما تکلیف است که دربین عالمان خود بهترین های آنها را انتخاب نمائیم واین خود می تواند در راهبرد شهرسازی وسایر شئونات اجتماعی تأثیر به سزائی داشته باشد

---- از طایفه بازی وقبیله گرائی وحتی کانون خانواده به شدت بپرهیزیم قرار نیست سرنوشت 50هزار انسان را به دست احساسات قومی وخانوادگی بسپاریم وقطعا ایمان داشته باشیم که روز قیامت مورد بازخواست قرارخواهیم گرفت پس به خاطر دنیای دیگران قیامت خود را نابود نسازیم

درپایان خدمت شما همشهریان خوبم عارض می شوم ومی گویم: خدایا تو شاهد باش این حقیر گفتنی های لازم را درجهت پیشبرد وآبادانی شهرم با همشهریانم درمیان گذاشتم درحالیکه نه خود کاندید هستم ونه فردی ازخانواده ام

خدایا تو گواه باش هرچه را گفته ام تنها وتنها به خاطر رضای تو بود ولاغیر واکنون حجت برمردم است که نیک بیندیشند ونیک انتخاب نمایند تا بتوانند با انتخابی آگاهانه گره از خلق تو بگشایند.

درپایان برمردم خوبم درود می فرستم وخدا را به این خاطر که دربین چنین مردمی خوب وبا صفا ومؤمن زندگی می کنم هزاران هزار بار شکر می گویم واز ساحت مقدسش عاجزانه استدعا دارم در انتخاب خوبترین ها مردم شهرم را یاری کند تا این ولی نعمتان به جایگاه حقیقی خود دست یابند.

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته